Twee maanden alweer in Rwanda en sinds vorige week dinsdag ook volledig legaal. Na een aantal eerdere poging nu namelijk ook mijn greencard. Twee weken geleden heb ik mijn paspoort met visum al gekregen, dit had het VSO kantoor voor ons geregeld. Maar ik moest mij ook nog ‘inschrijven’ in het district, bij de District Immigration Officer. Zo westers als ik toch ben, probeerde ik dat gelijk op de terugweg uit Kigali te doen…. efficiënt werken… Het immigratiekantoor ligt op de route naar huis. Maar deze officer is een druk man en veel onderweg. Poging 1; helaas was hij er niet. Gelijk gebeld en gevraagd wanneer hij er wel was. Waarschijnlijk vrijdagochtend (dit was op dinsdag…), maar bel even vrijdagochtend. Poging 2; vrijdagochtend, eerst gebeld, bleek de beste man een meeting te hebben ergens in het district, maar dinsdag was hij waarschijnlijk wel op het district office. Dus afgelopen dinsdagochtend de Immigration officer gebeld en hij was met twee uur op kantoor. Poging 3; Spullen gepakt, laatste kopieën gemaakt en op naar immigration. Hiervoor moeten wij naar Ngororero, ongeveer een uur reizen. Bij aankomst was hij er niet, bleek voor een meeting naar Muramba!! te zijn. En geen idee hoe laat hij terug is. Probeer het over twee uur nog eens. Adem in, adem uit, adem in, adem uit…. Maar ik ging vandaag niet naar huis totdat ik mijn greencard zou hebben. Kon hier gelukkig gelijk even weer bijpraten met mijn VSO collega’s die in hetzelfde district werken, tijd dus nuttig gebruikt. In de tussentijd ook even bij de bank alvast de betaling gedaan en weer terug in de immigration office gewacht….en gewacht….en gewacht… Gelukkig mijn telefoon bij mij en kon in de tussentijd nog wat mail versturen, beantwoorden en archiveren… toch nog een beetje nuttig bezig geweest. In de tussentijd was het ook flink gaan regenen. We zitten hier in het korte regenseizoen, maar dat zijn best heftige en lange regenbuien.. Om 15:00u was eindelijk de Immigration Officer er en konden de formulieren ingevuld gaan worden.
Was gelijk een Kinyarwanda/ Franse test, het formulier is nog niet in het Engels. Het meeste kon ik gelukkig zonder vertaalhulp invullen. Stempeltje hier en stempeltje daar en na 30 minuten een groene kaart. En ondertussen was het ook weer droog geworden.
Deze week vierde ik ook mijn verjaardag. Voor het eerst dat ik helemaal niet met familie of vrienden om mij heen was. Nu begint hier ondertussen een hele lieve vrienden/ ‘surrogaat’ familie te groeien, maar dat is toch weer anders. Ik heb uiteindelijk zelfs meerdere avonden mijn verjaardag gevierd.
Woensdagavond met mijn Amerikaanse vriendinnen en twee collega’s van hen, donderdag voelde ik mij heel erg jarig door alle lieve berichten. Al realiseer je op dat moment ook dat je familie en vrienden heel ver weg zijn en je ze niet even kan knuffelen. Vrijdagavond heb ik samen met een van mijn Nederlandse VSO-collega’s ‘gevierd’. Haar hulp had een heerlijke en mooie maaltijd gemaakt en zij had zelfs cadeautjes gekocht. Een lekkere fles wijn, 2 heerlijke chocolade muffins en een hele mooie ketting.
Zaterdag hadden we met een aantal VSO-ers afgesproken in Butare. Dat was nu de meest centrale plek en met wat leuke mogelijkheden. We wilden niet alleen eten en feesten. In Butare is namelijk ook het National Museum. Hier vind je heel veel over de geschiedenis van het land en niet alleen waar we zoveel over gelezen hebben. Het is geen groot museum, maar geeft wel heel mooi weer hoe het land zich ontwikkeld heeft en we gaan nu ook echt al zaken herkennen. Er zat hier ook een dame manden te vlechten. Een handcraft die hier veel wordt beoefend en de manden worden voor uiteenlopende zaken gebruikt.
De avond hadden we gereserveerd voor een heerlijk maaltijd bij de Chinees en daarna zouden we ergens gaan dansen. Maar terwijl we nog bij de Chinees zitten horen we muziek en de zang is duidelijk niet van de originele zanger(es). Een karaokebar…. en zo belanden we dus in een karaokebar, waar wij ook nog een nootje meezongen. Er is wel beeldmateriaal, maar gelukkig geen geluidsopnamen… Dat karaoke zingen is namelijk nog best lastig… Maar we hebben wel heel veel lol gehad. En zo ver weg een hele fijne verjaardag!
Nu weer een nieuwe week, met onder andere een VSO new volunteer meeting en verder werken aan de TRC. Want er wordt zeker ook gewerkt!! Tot snel weer!
Umunsi mwiza (Have a nice day!)
Liefs, Petra
